ปีสุดท้ายก่อนจะขึ้นเลข 3 ... ตกใจมากนะที่เวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้ รู้สึก 3-4 ปีที่ผ่านมาอายุเพิ่มขึ้นอย่างไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ตั้งแต่สมัยยังเยาว์ว่าจะเลิกเขียนโปรแกรมตั้งแต่อายุ 25 รู้สึกตัวอีกทีก็อายุ 29 แล้ว โอ้ ... แก่ แก่ แก่ แก่ พูดกันแบบไม่ซึนเลยคือ ตกใจจริงๆ -0- แต่แผนที่ผิดไปก็แลกมากับสิ่งที่ใหญ่กว่าแหละนะ
สองสามปีที่ผ่านมา เราจะตอบกลับทุกข้อความที่มาเบิร์ธเดย์ในเฟสบุ๊คและทวิตเตอร์ แต่ปีนี้ไม่ไหวจริงๆ งานล้นมือและต้องทำทุกอย่างแข่งกับเวลาที่ใกล้เข้ามา เนื่องจากต้องบินไปทำภารกิจในวันอังคารหน้านี้แล้ว ตอนนี้ยังไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง แม้แต่อย่างเดียว
อย่างไรก็ตาม ถึงจะไม่ได้ตอบข้อความไหนเลย แต่เราก็อ่านครบทุกข้อความนะ เพื่อไม่ให้หลุดไปสักข้อความ ตะกี้เลยเขียนโปรแกรมเรนเดอร์ข้อความทั้งหมดออกมาเป็นภาพนั่งไล่อ่านอีกรอบด้วย ...
ซึ่งนอกจากหน้า Wall แล้ว ก็ยังมีทาง PM และทางทวิตเตอร์ที่ไม่ได้ Cap มาอีก (แต่ที่น่าสนใจคือ SMS มีแค่ 2 ข้อความเท่านั้น จากปีที่แล้วมีเยอะมาก) ก็ขอบคุณทุกคนมากครับ อบอุ่นมาก ส่วนใหญ่ก็มาร่วมอวยพรนกฮูกด้วย ก็จะพยายามเต็มที่จ้าาา รักนะ จุ๊บๆ ^_^ (Acknowledge ทุกข้อความจากทุกคนเลยน้า ขอส่งคำขอบคุณกลับไปทางโทรจิต! > <)
และที่ขอบคุณเป็นพิเศษก็คือทาง DroidSans ที่แอบเซอร์ไพรส์ล่วงหน้าหนึ่งวัน พร้อมของขวัญที่กำลังอยากได้เพื่อเอาไปใช้ที่สิงคโปร์อย่างคีย์บอร์ด Mac T_T (สงสัยมากว่าทำไมรู้ว่ากำลังอยากได้ เพิ่งรู้ภายหลังว่าร่วมมือกับณิชกานต์นั่นเอง แหมะ)
ส่วนอีกเจ้าคือ AIS ที่ทำเค้กมาส่งน่ารักมากกกก แถมมีพี่ๆที่ AIS โทรมาเบิร์ธเดย์ตั้ง 3 คน ^_^ ได้ใจมากมาย ยิ่งตอนเห็นหน้าเค้กหนะ อื้อหืมมมม เลิฟเลย เคลิ้มเลย ถึงเราจะไม่ใช่คนบ้าวัตถุนิยม แต่เจอวัตถุแบบนี้มา ไม่บ้าก็บ้าแล้วววว
วันเกิดปีนี้ไม่มีงานสังสรรค์ ไม่มีการเป่าเค้กวันเกิด (แต่มีเค้กกินนะ เยอะด้วย) แต่เลือกที่จะใช้เวลาพาพ่อแม่ไปกินข้าวแทน วันเกิดเป็นวันที่แม่เจ็บ เมื่อเริ่มมีอายุมากขึ้นเรื่อยๆ จะเข้าใจคำนี้มากขึ้นเรื่อยๆ
ของขวัญวันเกิดปีนี้ นอกจากจะได้คีย์บอร์ดแล้ว ยังมีพี่ที่เคารพช่วย Connect เรากับ Singtel ให้อีก แถมแผนที่วางไว้ตอนแรกแล้วเกือบจะเหลว ก็กลับกลายมาลงล็อคเป๊ะตามที่วางไว้อีก เป็นของขวัญวันเกิดที่เกิดทั้งจากคนที่น่ารักรอบๆตัวและจากโชคชะตา ทำเอารู้สึกปลาบปลื้มและตื้นตันมาก
ก่อนอายุ 30 ขอปลดหนี้ทั้งหมดให้ที่บ้านและเริ่มต้นชีวิตใหม่ จะส่งพ่อแม่ไปเที่ยวต่างประเทศ จะลงทุนทำโปรเจคใหม่ที่อยากทำกับณิชหลังจากพ้นอายุ 30 ขวบไปแล้ว เหลือเวลาอีก 365 วันและฉันจะทำมันให้ได้ ใครขวาง ... โป้งจริงๆด้วย
เพี้ยง !