ช่วงนี้ชีวิตแย่ๆแฮะ รู้สึกทุกอย่างค่อยๆแย่ลง ไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือจิตใจ

ร่างกายเนี่ย ช่วงนี้เป็นไมเกรน ภูมิแพ้และท้องเสียบ่อยมากเลย โดยเฉพาะไมเกรนเนี่ย เป็นทุกวันละ จากที่เคยเกือบจะหาย พอเป็นไมเกรนก็ทำอะไรไม่ค่อยได้ กินยาหายปวดก็จริง แต่ความตึงยังอยู่ ทุกอย่างมันตื้อๆ งงๆ ความจำก็ไม่ดี ลืมหมดทุกอย่าง วันนี้วันอะไร พรุ่งนี้มีอะไร ตะกี้ใครพูดอะไร เราพูดอะไร สุดท้ายตอนนี้ก็เลยพูดไม่รู้เรื่องอีกแล้ว และการปวดไมเกรนก็ไม่ได้หยุดอยู่แค่ที่หัวละ ตอนนี้ปวดตลอดแนวตั้งแต่หัวลงมาท้ายทอย ไหล่ สะบัก กล้ามเนื้อข้างกระดูกสันหลัง ปวดจนถึงขั้นหายใจไม่ออกเลยทีเดียว บางวันก็เดินไม่ไหว ต้องนั่งทำงานอยู่ห้อง

จิตใจก็ห่อเหี่ยวพิกลๆ รู้สึกหม่นหมอง ทำอะไรก็ผิด ทำอะไรก็ล้มเหลว ทำดีแค่ไหนก็โดนด่า ดูแลอะไรใครก็ไม่ได้ ความคิดดีแค่ไหน โอกาสมายังไง ก็ไม่สามารถคว้าไว้ได้สักครั้ง ก็บอกได้แหละว่าโรคซึมเศร้ากลับมาอีกแล้ว คงเพราะไม่มีอะไรดีๆในชีวิตเกิดขึ้นเลยตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ จะตั้งใจทำอะไรก็ไม่สามารถทำได้สักอย่าง เพราะถูกดึงไปทำโน่นนี่ตลอดเวลา จนบางทีก็เศร้าหมองว่าเราฝึกฝนตัวเองมาตลอดชีวิตเพื่อสิ่งใดกันแน่ รู้สึกเสียดายเวลาที่เสียไปยิ่งนัก จนเริ่มไม่อยากอยู่ไทย รู้สึกว่า Environment มันมีแต่เรื่องที่กดความคิดสร้างสรรค์ อยู่แล้วเครียด ป่วย เหนื่อย

อารมณ์แบบนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆแหละ แต่ว่าแต่ก่อนพอเราเป็นแบบนี้ เราก็จะกลับไปกอดริชชี่ วันถัดไปก็หาย ลุยต่อได้ แต่ตอนนี้ไม่มีที่ยึดเหนี่ยวในจิตใจเลยแฮะ ชีวิตถ้ามีอะไรผ่านเข้ามา 10 เรื่อง จะเป็นเรื่องร้ายสัก 9 เรื่อง หาคนคอยปลอบใจก็ไม่มี มีแต่ซ้ำเติม จนเริ่มรู้สึกไม่อยากทำอะไร อยู่ไปวันๆบางทีก็อาจจะดี

ปกติความรู้สึกแบบนี้ ตื่นเช้ามาก็จะหายไป แต่ที่มาเขียน Blog นี้ เพราะมันไม่หายมาเป็นเดือนๆแล้วหนะสิ

แค่มาจดบันทึกความรู้สึกตัวเองไว้ ยังไงชีวิตก็ต้องสู้ต่อไป ไม่ยอมแพ้ย่อท้อหรอก เราเข้มแข็งๆ แต่ชีวิตบางทีก็อาจจะต้องการความเปลี่ยนแปลง หาทางออกให้ตัวเองต่อไป สู้ !