วันก่อนครับวันก่อน ทำงานเสร็จ หิวมากครับ เลยเดินไปเซ็นทรัลเวิร์ล ว่าจะไปกินฟูจิกัน ปรากฎว่า ...​ เต็มครับ ก็เลยเดินไปเอ็มเค ปรากฎว่า ...​ อีกสิบห้าคิวครับ ....​ นี่มันแจกฟรีกันหรืออย่างไร !!! #ไปตอนทุ่มนึง #สมควรแล้ว

ด้วยความหิวจนแทบหน้ามืด ณิชกานต์เลยจูงมือเดิน(หรือเรียกว่าลากในทางปฏิบัติ)ไป ติ่น ไท่ ฟง ภัตตาคารอาหารจีนบนเซ็นทรัลเวิร์ลที่เดินผ่านไปกี่ทีคนก็เต็มทุกที แต่ว่ามีคนทักมาว่ามันแพงมาก ก็เลยไม่กล้าย่างกรายเข้าไป แต่วันก่อนณิชกานต์เรียกได้ว่าโมโหหิว ก็เลย ...​ เอาก็เอาวะ !! เดินไปหน้าร้าน ...​​ "อีก 15 นาทีนะคะ"

ดีใจเบาๆ เพราะเชื่อว่าณิชกานต์คงไม่กินเหมือนกัน รอนานหนิ แต่พอหันไปหา​ แทนที่จะเห็นสายตาเซ็งกริ้ว แต่กลับได้สายตาปิ๊งๆวิ้งวั้งราวกับจะได้กินของอร่อยที่รอคอยหกชั่วโมงก็ยังไหวกลับมา ก็เลยโอเคมมม ก็ด้ายยยย นั่งสั่งออร์เดอร์อยู่หน้าร้านตรงนั้น

ณ จุดนี้ไม่เคยศึกษามาก่อนว่าร้านมีอะไรอร่อย สั่งตามอารมณ์และความสวยงามของเมนูเลย เห็นราคาต่อจานแล้วปาดเหงื่อเล็กน้อย แต่ก็เอาวะ หลวมตัวมาแล้ว เลยสั่งไปสี่อย่าง ผัดผักคะน้า ซุปไก่ตุ๋น บะหมี่ซอสเผ็ด(จัด) และเสี่ยวหลงเปา

ผ่านไป 15 นาที ราวกับมีนาฬิกา พนักงานก็เรียกเราทั้งสองเข้าไป ...​ ภายในหรูหราฟู่ฟ่าโอ่โถงและอุดมไปด้วยคนจีน ...​ อาฉีฉังผ่าโฉโฉชิวอ่า ...​ ฟังไม่รู้เรื่องเล้ยยย แต่ละคนพูดอะไรก๊านนนน

ยัง ยัง ยังไม่พอ พนักงานที่พาไปนั่งโต๊ะก็ไม่ใช่คนไทย พูดภาษาอังกฤษอี๊ก นี่มันอะไรก๊านนนนน ... โชคดีนะ เคยเรียนภาษาอังกฤษมาบ้าง เลยบอกไปว่า "แอมฟายแต๊งกิ้วแอนด์ยูว" เค้าก็เลยตอบกลับมา "แอมฟาย ซิตดาวน์พลีส" แล้วก็ให้เรานั่งเก้าอี้ ... ก็แย่ละ (-_--")

บนโต๊ะมีไวอากร้าให้กินระหว่างรอด้วยนะ ....

อ้าวไม่ใช่หรอ - -

จากนั้นรอไม่นาน อาหารก็มาเสิร์ฟอย่างไว วางป๊าบป๊าบป๊าบป๊าบ แปีบเดียวเต็มโต๊ะ ! (--0--) เอารูปไปดูเลยละกัน

สรุปมื้อนี้อิ่มมาก กินไปสี่อย่าง อาหารดู Healthy สนนราคาไปไม่เบา 1018 บาทททททท

จึงได้เรียนภาษาจีนเพิ่มอีกคำ "ติ่นไท่ฟง" แปลว่า "มันแพงมากกกกกกก"

แต่อร่อยๆ ใครตังค์เหลือไปกินได้ ใครตังค์ไม่เหลืออย่า เดี๋ยวจะอิ่มมื้อเดียวแล้วไม่มีตังค์กินข้าวไปอีกอาทิตย์นึงแบบเนย T_T