เกือบ 5 เดือนแล้วที่ลาจากบ้านเกิดบินมาอยู่ที่ Bay Area

มีคนถามมาเรื่อย ๆ ว่าเป็นยังไง รู้สึกยังไงบ้าง

ตอบไปแทบจะทันทีทุกครั้งว่า ไม่อยากกลับไทยแล้ว ...

ชีวิตไม่ได้มีความสุข 100% แบบไม่ต้องการอะไรแล้วหรอก เพียงแต่ว่าหลังจากใช้ชีวิตอันแสนวุ่นวายอยู่กรุงเทพ ฯ มาตลอดชีวิต พอมาอยู่ที่นี่ก็พบว่าใช้ชีวิตง่ายกว่ามาก สิ่งที่รู้สึกคือไม่ได้อยากอยู่ที่นี่ขนาดนั้น แต่ไม่ได้อยากอยู่ที่ไทยแล้วต่างหาก ... อยู่ที่นี่มีความสุขกว่ากันเยอะมาก

อากาศที่นี่ดีมาก เย็นและปลอดโปร่งตลอดปี ไม่มีมลพิษให้รู้สึกทรมานคัดคันระคายเคือง

ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ อัตราการป่วยก็เลยต่ำลงมาก ๆ แทบไม่ป่วยเลย จะมีก็แค่หวัดบ้างเพราะอากาศที่หนาวจัดในบางคืน แต่ไม่นานก็หาย (ยาที่นี่แรง)

ทุกสิ่งทุกอย่างในธรรมชาติเปลี่ยนไปตามฤดูกาล ไม่มีสิ่งใดหยุดอยู่กับที่ เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ไม่น่าเบื่อ

บางที แค่ออกมาเดิน ๆ ก็มีความสุขแล้วเอาจริง ๆ ...

ด้วยบรรยากาศและสภาพอากาศ ทำให้พบเห็นความโรแมนติคได้ทุกหนแห่ง

บางทีเห็นแล้วก็มีความสุขไปด้วย ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้าเลย

พื้นฐานที่นี่ก็มีพร้อมครบ อยากกินอะไรก็มีให้กิน ไม่มีอดตาย คิดถึงอาหารไทยก็ไม่ใช่ปัญหา มีทุกอย่างให้ซื้อทาน

ทางเดินที่นี่เดินง่ายมาก เพราะมันมีไว้เดิน ไม่ได้มีไว้ขายของ ใครละเมิดก็ปรับหนักสถานเดียว

อยากหาที่นั่งพักผ่อนหย่อนใจก็นั่งรถไป Park ได้เลย มีอยู่ทุกที่ เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนเมกา

อยากไปเยี่ยมชมธรรมชาติ ขับรถออกไปนิดนึงก็มีให้เดินให้ Hike เล่นแล้ว มันเป็นกิจกรรมหลักหนึ่งของคนเมกาเช่นกัน

อยากได้อะไรไม่ต้องเดินออกไปซื้อ ไม่ต้องแบกกลับบ้านให้ลำบาก นั่งอยู่บ้าน จิ้ม ๆ สั่งออนไลน์แล้วรอรับของ ค่าส่งถูกกว่าค่าเดินทางมากและไว้ใจได้เกือบทุกเจ้า

ไม่มีเทพยดาฟ้าดินใด ๆ ให้มอมเมา มีแค่การเคารพมนุษย์เดินดินซึ่งกันและกัน มีแค่พระอาทิตย์ขึ้น ใช้ชีวิต ตะวันตกดิน และรอการเริ่มวันใหม่

อย่างเดียวที่เป็นข้อเสียคงเป็น "ความเหงา" ถึงจะมีคนไทยอยู่แต่ก็กระจัดกระจายกันไปตามหน้าที่ นาน ๆ ทีถึงจะได้เจอกันสักทีนึง

ก็คงเป็นข้อเสียเดียวที่จะทนไปให้ได้เพราะโดยรวมถือเป็นชีวิตที่มีความสุขมากทีเดียวเลยแหละ =)