ช่วงนี้งานเยอะและค่อนข้างเหนื่อยกับสุขภาพ ก็เลยไม่ค่อยได้เขียนบล็อกเท่าไหร่ วันนี้เลยขอเอาบทความสั้นๆที่เคยเขียนไว้ใน Facebook มาให้อ่านกัน ก่อนมันจะจมหายไปจนหาไม่เจอ ^^"

บทความนี้คือเรื่องของคำว่า "ยัง", "เคย" และ "ความไม่แน่นอนของสิ่งใดๆ"

เพราะอนาคตมีคำว่ายัง และอดีตมีคำว่าเคย

ทุกสรรพสิ่งเป็นผลของฟังก์ชั่นของเวลา ไม่เว้นแม้แต่ชีวิตมนุษย์

"ความเปลี่ยนแปลง" จึงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดเวลาทุกวินาที

การเปลี่ยนแปลงที่ว่านี้มีทั้งการ "เกิดมา" และ "ดับไป"

ไม่มีอะไรที่มีคำว่าแน่นอนและถาวรตลอดกาล ไม่มี มันไม่มี ...

สิ่งที่เคยมีในอดีต ตอนนี้อาจจะไม่มีแล้ว

สิ่งที่ยังไม่มีตอนนี้ อาจจะมีขึ้นมาได้ในอนาคต

สิ่งที่เคยเจ๋งในอดีต ตอนนี้อาจจะเป็นแค่สิ่งดาดๆที่ใครๆก็ทำได้ สิ่งที่ยังไม่เจ๋งในตอนนี้ อนาคตอาจจะกลายเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมก็ได้

คนที่เคยได้รับการขนานนามว่าเก่งมาก ตอนนี้อาจจะกลายเป็นคนธรรมดาที่ไร้ซึ่งฝีมือที่คนต้องการ คนที่ยังไม่เก่งตอนนี้ อาจจะกลายเป็นเทพมากในอนาคต

"เคย" เป็นคำกำกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ตอกย้ำเสมอว่าไม่มีอะไรยั่งยืน สิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วก็แค่สิ่งที่ผ่านพ้นไปแล้ว

"ยัง" เป็นคำกำกับสิ่งที่ตอนนี้มันยังไม่เกิด ... แต่อาจเกิดขึ้นในอนาคต

เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ดังนั้นก็อย่าท้อแท้เพียงเพราะตอนนี้เราเก่งไม่เท่าคนอื่น มีไม่เหมือนคนอื่น อนาคตทุกอย่างเปลี่ยนไปได้หมด แต่ต้องทำด้วยใจที่พร้อมจะก้าวไปถึงจุดนั้น เพราะอนาคตทั้งหมดทั้งมวลก็อยู่ที่มือของแต่ละคนจะสร้างมันขึ้นมา หากใจไม่มี ก็ไม่มีทางไปถึง คำว่ายังก็จะเป็นคำว่ายังอยู่อย่างนั้นต่อไป

เช่นเดียวกัน อย่าโอหังเพียงเพราะตอนนี้เรามีสิ่งที่คนอื่นไม่มี เพราะกว่าคุณจะรู้ตัว คุณอาจจะไม่เหลืออะไรแล้วก็ได้ ...

อย่าตัดสินคนอื่นจากสิ่งที่เขาเป็นตอนนี้ ความผิดพลาดมันเกิดขึ้นได้เสมอ เมื่อคนล้มก็จงยื่นมือดึงเขาขึ้นมาพร้อมสอนว่าควรจะเดินต่อไปยังไง ไม่ใช่ชี้หน้าด่าสมน้ำหน้าที่ล้มแล้วเดินผ่านไป เพราะเขาแค่ "ยัง" ไปไม่ถึงฝั่งฝัน หากวันหนึ่งหากเขาลุกได้แล้ว คุณคงไม่อาจจะคุยกับเขาได้อีก หรือเอาจริงๆจากการกระทำแล้ว คุณไม่มีค่าพอจะให้ใครมาคุยด้วยเลยแหละ เฉกเช่นเดียวกับที่อย่าตัดสินคนอื่นจากสิ่งที่เขาเคยเป็นในอดีต เพราะ ... ปัจจุบันคือที่ที่เราอยู่ ไม่ใช่อดีต ... ความสำเร็จที่เคยมีในอดีตล้วนผ่านไปแล้ว มันจบไปแล้ว ... เสมอ

เห็นมากับตาหลายต่อหลายคน คนที่เป็นแค่คนธรรมดา วันหนึ่งกลายเป็นคนเก่งและหัวหน้าคนนายคน เติบโตจนหยุดไม่อยู่ และคนที่ผู้คนที่มีคนยกย่องว่าเก่งว่าเทพ สุดท้ายทำได้แค่ยืนด่าคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูดีเพียงเพราะหลงอยู่ในวังวงของความมีชื่อเสียงจนลืมพัฒนาตนเอง รู้สึกตัวอีกทีก็ไม่เหลืออะไรแล้ว ทั้งคนที่จริงใจรอบๆตัวรวมถึงฝีมือที่ "เคย" มี

อย่าลืมพัฒนาตัวเองตลอดเวลานะครับ ไม่มีอะไรยั่งยืน ไม่มีเลยจริงๆ "เพราะอนาคตมีคำว่ายังและอดีตมีคำว่าเคย" ... =)

#รัก