คำถามนี้วนกลับมาอีกครั้ง "คนเราเกิดมาเพื่ออะไร"


...มองในมุมศาสนา...


ศาสนาพุทธกล่าวว่าคนเราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรม


ศาสนาคริสต์กล่าวว่าคนเราเกิดมาไถ่บาปและมีชีวิตใหม่อยู่กับพระผู้เป็นเจ้า


ศาสนาอิสลาม... ไม่รู้


แต่ดูๆแล้วทุกศาสนามุ่งไปยังที่จุดเดียวกัน "คนเราเกิดมาเพื่อทนทุกข์เพื่อความสุขหลังความตาย"


แต่ส่วนตัว ถึงจะนับถือศาสนาคริสต์แต่ก็คิดว่าทุกอย่างคือมโนภาพ ทุกอย่างคือจินตนาการ เราไม่รู้หรอกว่ามีใครรอเราอยู่หลังความตายหรือไม่ เราไม่รู้หรอกว่าเราทำดีแล้วเราจะได้ขึ้นสวรรค์หรือทำเลวได้ลงนรกจริงหรอ แต่พระเจ้า สวรรค์และนรก คือสิ่งยึดเหนี่ยวเดียวที่จะทำให้พวกเรามนุษย์ทำดีได้


...มองในมุมนักชีววิทยา...


คนเราเกิดมาด้วย Sperm ของตัวผู้มาปฏิสนธิกับไข่ของตัวเมีย สุดท้ายจึงเกิดมาเป็นมนุษย์ ได้รับการเลี้ยงดู เติบโตขึ้นและสุดท้ายก็ตายจากไป คนเราจึงไม่เป็นอะไรมากกว่าผู้ดำรงเผ่าพันธุ์ของตนให้อยู่รอดต่อไป ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ก็ไม่ต่างอะไรกับสัตว์อื่นๆ


ผมสงสัยว่าคนเราต่างกันหมูหมากาไก่แพนด้าหมีโคอะล่าอย่างไร บอกตามตรง ผมก็ยังไม่เห็นว่าจะต่างกันอย่างไร เพราะสุดท้ายชีวิตก็มีเกิดและมีตาย ไม่มีอะไรมากกว่านี้


แล้วแปลว่าคนเราเกิดมาเพื่อตายหรอ? หลายครั้งที่คนเราคิดอย่างนั้น เราก็เคยคิด แต่อีกคำถามที่ฟังแล้วจี๊ดใจเหลือเกินก็พุ่งเข้ามา "ถ้ารู้ว่าเกิดมาเพื่อตาย ทำไมไม่ฆ่าตัวตายไปเลยหละ จะได้จบ" อื้ม... นั่นสิ


...มองในความเป็นจริง...


แย่นักที่เราดันเกิดมาสายวิทย์และมองทุกอย่างเป็นความจริง


ครั้งหนึ่งผมยืนอยู่บนสะพานลอยอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิมองไปที่ผู้คนนับพันที่เดินขวักไขว่ แล้วตั้งคำถาม "พวกเค้าเกิดมาทำไม" เอาแล้วสิ ตัวเองยังไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม ยังจะไปดูอีกว่าคนอื่นเกิดมาทำไม แต่สุดท้ายก็ได้คำตอบ "เค้าเกิดมาเพื่อเป็นเค้า" จึงเกิดอีกคำถาม "ถ้าเราเกิดเป็นเค้า เราจะเป็นยังไงนะ" อีกคำถามนึงก็พลันเข้ามาในหัวทันที "เราไม่ได้เกิดมาเป็นเค้า และก็ไม่มีทางเกิดเป็นเค้า เราเป็นเรา จะคิดไปทำซากอะไรวะ!" ผมได้แต่ยิ้มมุมปากแล้วพูดกับตัวเองว่า "ทำตัวเราให้ดีที่สุดละกัน"


มีสิ่งหนึ่งที่ผู้คนมากมายอยากรู้มาก "เราตายแล้วไปไหน" เราตายแล้วจะหายไปจริงๆหรือจะกลายเป็นวิญญาณ แต่มันก็ไม่มีใครพิสูจน์ได้แต่อย่างแท้จริง แต่ถ้าจะให้พูดจริงๆ เราอยากรู้กันจริงๆหนะหรอ? ก็เหมือนบั้งไฟพญานาค เราควรจะพิสูจน์เพื่อให้รู้ว่าคนทำหรือมันเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติหรือควรจะปล่อยให้มันเป็นไปตามความเชื่อไป ผมว่าไม่ควรพิสูจน์หรอก เพราะถ้าวันนึงมีคนพิสูจน์ได้ว่าคนเราตายแล้วจะหายไปจากสารระบบทันที ทุกชีวิตคงอยู่ด้วยความหดหู่เป็นแน่แท้ จริงมั้ย?


สุดท้ายก็ยังไม่มีใครรู้ว่าเราจะมีชีวิตอยู่เพียง 70-80 ปีหรือจะได้อยู่ไปตลอดกาล แต่ที่แน่ๆคือตอนนี้เรายังมีชีวิต เมื่อวานเป็นยังไงช่างมัน พรุ่งนี้จะเป็นยังไงเราไม่รู้ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดละกัน


...มองในสายตาคนกำลังมีความรัก...


เราเกิดมาเพื่อเธอ......... หมั่นไส้ -_-


...มองในสายตาคนแย่ๆคนนึง...


มองในมุมคนแย่ๆอย่างเนยนั่นเอง


หลายครั้งหลายคราที่เราผ่านคำว่า"ความตาย"มา ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ ทั้งตัวเองและทั้งผู้อื่น ยิ่งผ่านไปเรื่อยๆยิ่งรู้สึกว่า "พรุ่งนี้เราอาจจะตายก็ได้นะ" ปลง...


สุดท้ายก็ไม่มีใครรู้คำตอบว่าตัวเองเกิดมาทำไมได้ดีกว่าตัวเอง จริงๆเรารู้แล้วหละว่าเราเกิดมาทำไม เกิดมาเป็นโปรแกรมเมอร์หรอ? เกิดมาเผยแพร่ผลงานไปสู่ระดับโลกหรอ? เปล่า แต่เกิดมาเพื่อชดใช้กรรมนี่แหละ แต่ก็ต้องทำให้กรรมเหล่านั้นเกิดประโยชน์แก่ตัวเองด้วย สิ่งเหล่านี้ก็คือสิ่งที่เค้าเรียกว่า "เป้าหมายชีวิต" นั่นเอง


ตอนนี้ยังไม่พร้อมจะบอกว่าตัวเองมีอะไรเป็นเป้าหมายชีวิตบ้าง แต่เมื่อพร้อมจะเขียนไว้ใน Pocket Book เล่มแรกของเร็วที่น่าจะเขียนเสร็จในปีนี้แหละ ^ ^


สภาพจิตใจตอนนี้ สารภาพว่าจมตัวเองกับความทุกข์แสนสาหัส เจ็บปวดทรมาน เลยต้องมานั่งคิดถึงเรื่องพวกนี้ว่า "คนเราเกิดมาเพื่ออะไร" ถึงจะเป็นคำถามปลายเปิดที่ไม่มีคำตอบที่แน่นอน ไม่มีใครตอบถูก ไม่มีใครตอบผิด แต่มีคำตอบที่ "ตอบแล้วชีวิตดีขึ้นหรือเปล่า"