งานใหญ่ซัดเข้ามาดั่งคลื่นยักษ์ นั่งฟังเพลงที่รู้จักซ้ำแล้วซ้ำเล่า
บางเพลงฟังแล้วเจ็บปวดแสนสาหัส มันเป็นเพลงที่ฟังแล้วนึกถึงวันเก่าๆ แค่ประโยคแรกความเศร้าก็มาเยือนแล้ว ไม่รู้หรอกว่าความหมายมันแปลว่าอะไร แต่ที่รู้คือเพลงนี้มันมีความหมาย ...
บางเพลงฟังแล้วรู้สึกถึงสมัยยังอยู่ป.ตรี จำแทบไม่ได้แล้วว่าเราเคยมีช่วงเวลานั้นอยู่ ชีวิตมันก็ผ่านไปเร็วเหมือนกันเนอะ
ความเหนื่อยที่ประดังมา แค่รอยยิ้มของคนรอบข้างบางทีมันก็พอให้ชีวิตเดินต่อไปได้สบายๆแล้ว แต่บางครั้งความเหนื่อยก็รุนแรงหนักจนต้องการเครื่องเตือนใจ ... และเพลงนี้คงเป็นอะไรที่เตือนเราได้ดีที่สุดแล้ว
"...ฉันเหนื่อย ฉันท้อ แต่ฉันก็ยังรอด้วยดวงใจที่มีหวัง..."
เหนื่อย ... แต่ไม่เคยท้อ ความรู้สึกว่า "เราอยู่ที่ไหน เราอยู่ที่นี่ทำไม" ไม่เคยอยู่ในความคิดมานานแล้ว ตอนนี้คือการเดินไปข้างหน้าสู่เป้าหมายที่ฝันไว้ จะเหนื่อยบ้าง จะล้าบ้างเป็นอะไรไป ... เนอะ ^ ^
ขอบคุณสวรรค์ที่บันดาลความยากจน ถึงมันจะทำให้ชีวิตหมองหม่นแต่ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้คนตัวเล็กๆคนนี้ดิ้นรน ต่อสู้เพื่อวันนี้วันข้างหน้า ทำให้ได้รู้ว่าชีวิตมีเป้าหมายและไม่ได้แค่หายใจไปวันๆ
ไม่ต้องแปลกใจที่หลายทีเรายอมเหนื่อยเพื่อคนอื่น นี่แหละชีวิตของคนคนหนึ่งที่อยากเห็นความสุขของคนรอบข้าง เพราะนั่นคือกำลังใจที่ดีที่สุดในการผลักดันให้เราเดินต่อไป ให้เราลุกเมื่อยามล้ม ให้เราสุขแม้มีน้ำตาและให้เรารู้ว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว... :)