เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน รู้สึกเหมือนเพิ่ง 25 เมื่อไม่กี่วันก่อน อยู่ดีๆก็ 26 อีกแล้ว...

ก็ขอบคุณมากทุกคนสำหรับวันเกิดปีนี้ มีคนอวยพรวันเกิดล้นหลามมากทั้งทาง Facebook และ Twitter รวมก็ร่วมร้อยคนเหนาะๆ เยอะสุดตั้งแต่เคยมีชีวิตมา ใช้เวลาตอบกลับครึ่งวัน เหนื่อยแต่มีความสุข :) #ไม่หื่น

และก็ขอบคุณณิชและจาวที่ซื้อเค้กวันเกิดมาให้ เป็นเค้กที่อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (จริงๆนะ นี่ว่าจะไปซื้อมากินเล่นเลยอ่ะ สุดๆ)

มาปีนี้ก็ตื่นเต้นนิดหน่อยเพราะสารภาพตามตรงว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอายุ 26 เลย นี่ครั้งแรก......

.......... ไร้สาระละๆๆๆ -_-

ก็มามองตัวเองว่าอายุก็เท่านี้แล้ว มีอะไรกับเค้าบ้างรึยัง เพื่อนบางคนแต่งงานไปแล้ว บางคนมีบ้านมีรถ มีชีวิตที่สบาย ก็แอบเหนื่อยเล็กๆที่เจอความจริงที่ว่าถึงแม้จะหาเงินได้ปีละกี่แสนกี่ล้านแต่สุดท้ายตอนนี้เงินในบัญชีส่วนตัวก็เหลืออยู่แค่ 2 พันบาท และมีหนี้ที่บ้านอีกหลายล้านที่ยังเคลียร์ไม่หมดเสียที เหนื่อยใจเล็กน้อยที่อายุเท่านี้ยังไม่มีเงินเก็บสักบาทเดียว

แต่เมื่อมองไปอีกทางหนึ่งของชีวิต เราก็มีบริษัทที่รักและกำลังเติบโต มีเพื่อนร่วมงานที่น่ารัก เข้าใจและยังเทพโคด มีคนรักที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ก็กลับมายิ้มไม่หุบเลยทีเดียวเพราะนี่คือความใฝ่ฝันของชีวิตเมื่อตอนเรียนจบมาเลย ชีวิตยังจะต้องการอะไรอีกหละ :)

ความตั้งใจปีนี้สั้นๆแต่มุ่งมั่นมากคือ.... ปลดหนี้ที่บ้านให้หมดให้ได้!! ^_^

ก็เลยวัยเบญจเพสมาแล้ว สู้ต่อไป!!

ปล. ทำไมไม่มีคนเชื่อว่า 26 ฮ้าาาาา